Stel dat je graag naar het zuiden van Limburg wilt om een goede vriend te bezoeken, maar je hebt geen vervoer. Ik bied je een lift aan en rij een enorm stuk om, zodat ik je naar Maastricht kan brengen. Na een rit van bijna 2 uur komen we aan in de buurt van je bestemming. Kun je je voorstellen hoe dankbaar je mij bent voor de lift? Als ik je nu vervolgens 4 kilometer van je bestemming afzet, en er is geen openbaar vervoer, geen taxi bereikbaar, niemand om mee te liften, hoe voel je je dan? Ik kan dus meer dan 150 kilometer voor je omrijden, maar de laatste paar kilometer bepalen pas hoe je mijn dienst zult ervaren. Maar hoe reageer jij, als je de laatste 4 kilometer zelf moet lopen?

Door een samenloop van omstandigheden kwam ik al vrij jong in de positie van leiderschap. Mensen gaven aan veel waarde te hechten aan mijn wijze uitspraken, verhelderende inzichten en overtuigende manier van communiceren. Ik werd gebombardeerd tot voorganger van een kerkelijke gemeente, waar ik mij zeer verantwoordelijk voor voelde. Daarnaast coachte ik ook ondernemers vanuit mijn bedrijfskundige achtergrond. Die verantwoordelijkheden vulde ik in door een gids te worden voor de mensen die ik voorging en coachte. Mensen zonder duidelijke bestemming, voorzag ik van een route en bestemming. Mensen zoekende gaf ik richting. Ik nam mijn taak serieus en mensen vonden de tocht in mijn voetsporen prettig. Maar dit bleek niet op lange termijn zo te zijn.