Waarom bestuderen we in business wel de concurentie, maar is het moreel verkeerd om andere godsdiensten te bestuderen? Heeft Microsoft niet veel geleerd van Apple om tot Windows 8 te komen? Ik leer iets door Boedhisme te bestuderen:

Zen

Bij Zen-Boedhisme is een van de doelstelling om door middel van meditatie het leven zonder vooroordelen of conditioneringen te ervaren. Wij racen in het westen met topsnelheid door het leven, gedreven door ambitie en een honger naar zekerheid en oppervlakkig succes. Steeds meer mensen ontdekken dat meditatie een manier is om te ontsnappen aan het vluchtige bestaan. In een setting te mediteren zonder vooroordelen, zonder kritische meningen van de omgeving, vindt grote aftrek in het rationele westen.

Zegen

De kerk houdt zich hier verre van, want dit is immers occult en fout. In plaats daarvan biedt de kerk een rationeel raamwerk, zodat je het leven kunt verklaren. Door hard te werken aan de goedkeuring van God kun je zegen op je leven ervaren. Als je maar genoeg geloof en vertrouwen hebt, wordt je leven een feest. Is je leven geen feest?, dat heb je het niet goed begrepen.

Oordeel

Al eeuwen lang lijken oordeel, kritiek en zelfs veroordeling, de kern van de Christelijke traditie. Ook nadat Luther een lans had gebroken voor genade, werd daarna toch weer een traditie gebouwd waarin de mens zich moest bewijzen naar God toe.

Onbegrense ruimte

Het boedisme kent Tariki, een groot mededogen, onbeperkte hulpbron, iets dat de mens onbegrensde ruimte biedt om zichzelf te zijn. Dit begrip wordt in het westen gewoon genade genoemd, alleen dan zonder afzender.

Beperken

Waar velen hun toevlucht zoeken in de genade, de ruimte, de veroordelingsvrije omgeving die gezocht kan worden met Zen-meditatie, zijn wij als kerk juist bedreven in het beperken en (ver)oordelen van mensen. We noemen dit heel mooi, dat je nog verder moet groeien en volwassen worden, maar eigenlijk zeggen we dat je niet goed bent waar je nu bent.

Antwoord

Het antwoord dat Christenen de hektische westerse samenleving te bieden heeft, vind je bijvoorbeeld in Openbaring 3:20

“Zie, Ik (Jezus) sta aan de deur en Ik klop. Indien iemand naar mijn stem hoort en de deur opent, Ik zal bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden en hij met Mij.”

Maar hoe liefdevol Jezus dit ook bedoelde, ook hier gaat het vaak scheef. Want als wij ons voorstellen een intieme maaltijd met Jezus te hebben, waarin Hij zichzelf met mij deelt en ik mezelf met Hem deel, dan is het beeld dat we van God en Jezus hebben dusdanig, dat we meer denken aan een maaltijd van correctie en bijstelling, dan van goedkeuring een aanvaarding. We stellen ons één ding voor: We worden op veel punten aangesproken die we niet goed doen, waar onze motieven onzuiver zijn, waar we zelfzuchtig waren, waar we niet voldoende voldeden aan de discipline van bijbellezen, gebed en kerkgang. Een intieme maaltijd met Jezus, is op die manier niet waar men naar uitkijkt.

Rustpunt

Mensen hebben juist een rustpunt in hun leven nodig, een setting waarin ze ongekende ruimte ervaren in de genade, onvoorwaardelijke aanvaarding en goddelijke liefde. Alleen zo’n setting stelt hun in staat stelt zichzelf te aanvaarden en te ontdekken. Als het Boedisme is gelukt om mensen te trekken in deze Zen setting, zonder dat ze daarbij een ontmoeting met hun Schepper hebben, hoeveel te meer moeten wij dit kunnen door mensen te helpen om intimiteit met Genade, onvoorwaardelijke aanvaarding en veroordelingsvrije liefde als Persoon te hebben. Genade is hierbij geen kracht, geen begrip, niet iets universeels, maar God zelf in de vorm van Zijn Zoon, die het oordeel heeft weggenomen.

 Jezus

Die Persoon helpt jou te ontdekken wat echte liefde is, zodat jij daarin kunt leren leven en functioneren. Die Persoon is degene die aan de deur staat van jouw hart. Hij bonkt niet, Hij heeft geen huiszoekingsbeveld, hij belt niet eens aan, Hij klopt? Hoor jij het? Doe jij open? Of ben je te druk bezig met goede dingen?